تحصیل در چین

中华人民共和国

انچه در این مقاله میخوانید :

 🔅  چرا  تحصیل در چین 

🔅  دانشگاههای برتر چین
 
🔅  تحصیل در چین واعتبار مدرک آن در ایران 

🔅  مقاطع تحصیلی در چین 

🔅  نحوه اخد پذیریش در دانشگاههای  چین 

🔅 هزینه های تحصیل در چین 

🔅  مدارک و شرایط اخد ویزا 

🔅  بورسیه های تحصیلی دانشگاههای چین

🔅 خوابگاه دانشگاههای چین 

🔅  فرصتهای شغلی پس از فارغ‌التحصیلی  از دانشگاههای جین 

🔅 هزینه های زندگی در چین 

🔅  پرونده های موفق

یکی از راههای گرفتن اقامت در خارج ایران تحصیل میباشد 
۱-۱اگر شما هم قصد تحصیل در کشوری با هزینه‌های مقرون‌به‌صرفه و طبیعت و فرهنگی زیبا را دارید، کشور چین انتخاب مناسبی است.
اگر قصد دارید دوران تحصیل پایه را در چین  به پایان برساتید  
باید برای تحصیل در مدارس بین المللی  چین شهریه پرداخت کنید  . هزینه شهریه این مدارس با توجه به شهر محل سکونت شما است متفاوت میباشد .
 پس از اتمام ۱۲ سال تحصیل در مدرسه، می‌توانید برای دریافت مدرک کارشناسی خود اقدام کنید. 
برای تحصیل کارشناسی در چین داشتن مدرک آیلتس با نمره ۵.۵ ضروری است.
برای تحصیل کارشناسی ارشد داشتن مدرک HSK با نمره ۴ تا ۶ ضروری است.
 ۸ دانشگاه کشور چین در بین ۳۰۰ دانشگاه برتر جهان قرار دارند. هزینه‌های تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی در چین از ۱۱۰یورو الی ۵۲۶۰ یورو در سال متغیر است. 
جهت کسب اطلاعات دقیق‌تر درباره تحصیل در چین و شرایط دریافت پذیرش از دانشگاه‌ها و مدارس این کشور از طریق تماس رایگان با کارشناسان مجموعه rahpooyanarta  در ارتباط باشید.

“با توجه به این‌که تحصیل، یکی از بهترین و سریع‌ترین روش‌های مهاجرت به چین و زندگی در چین است، ، در این محتوا از مجموعه    رهپویان  علم ارتا ، شما را با جزئیات و شرایط تحصیل درچین، مراحل اقدام، شهریه و هزینه‌ها، بورسیه‌ها و هرآنچه که قبل از سفر به چین جهت تحصیل در مدارس و دانشگاه‌های این کشور باید بدانید، آشنا می‌کنیم.“

جمهوری خلق چین
中华人民共和国

پایتخت: پکن

بزرگترین شهر :    شانگهای 

زبانهای رسمی چین ،   زبان‌های ایالتی و منطقه‌ای حکومت دولت سوسیالیستی تک‌حزبی

مساحت : ۹٬۵۹۶٬۶۱ کیلومتر مربع (۳٬۷۰۵٬۴۰۷ مایل مربع) 

جمعیت چین :  طبق  سرشماری اول 
۱/۴۵۰/۰۰۰/۰۰۰ (۲۰۲۲) 

نوع حکومت چین : چین کشوری تک حزبی  است که حزب حاکم آن، حزب کمونیست  چین ، بر ۲۲  استان  ۵ منطقه خودمختار تسلط دارد   

 چین با ۱۴ کشور، ازشمال روسیه، مغولستان و قزاقستان، از شرق با کره شمالی،از غرب با قرقیزستان،

 تاجیکستان، افغانستان و پاکستان 

 از جنوب با هند، نپال، بوتان، میانمار، لائوس و ویتنام مرز خاکی دارد 

زبان: رسمی چین، ماندارین براساس الفبای چینی با ۱٬۷۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر گوینده، پرشمارترین زبان جهان، یکی از زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد و یکی از سخت‌ترین زبان‌های جهان است

پول چین :  یوان (元) است

 شی جین پینگ با عنوان رهبر عالی‌مقام، رئیس‌جمهور مادام‌العمر، رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین و قدرتمندترین فرد جهان براساس وبگاه فوربز است.

چین چشم‌اندازهای طبیعی متنوعی دارد، از استپهای جنگلی و بیابانهایی چون گبی و تکله‌مکان در ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری روسیه گرفته تا جنگل‌های گرمسیری در سرزمین‌های مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و میانمار. مناطق غربی کشور ناهموار است و رشته‌کوه‌های هیمالیا و تیان‌شان مرز طبیعی آن با هند و آسیای میانه هستند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کم‌ارتفاع است و ساحلی به‌طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی با دریای جنوبی چین و در شرق با دریای چین شرقی دارد که در سوی دیگرش تایوان، شبه‌جزیره کره، ژاپن و اقیانوس آرام قرار گرفته‌اند.
چین باستان یکی از گهواره‌های تمدن در جهان است.
 ابتدا این تمدن، در سواحل حاصلخیز رود زرد در دشت شمال چین به وجود آمد.

    مائو با جهش بزرگ   خواستار برنامه‌های اقتصادی کمونیستی بود که به‌عنوان یک شکست تلخ اقتصادی و یک فاجعه بزرگ انسانی تلقی می‌شود زیرا منجر به گرسنگی   کشیدن و مرگ ۱۴ تا ۴۳ میلیون چینی شد.  

 مائو، مائوئیسم کمرنگ شد و اصلاحات اقتصادی در چین توسط شیائوپینگ، برای پی ریزی یک اقتصاد باز صورت گرفت
 و چین یکی از سریعترین رشدهای اقتصادی جهان را در خود داشت.

این کشور هم‌اکنون بزرگ‌ترین صادرکننده و دومین وارد کنندهٔ جهان است و دومین اقتصاد بزرگ جهان بر پایهٔ تولید ناخالص داخلی   می‌باشد.

 چین عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و سازمان‌های چند جانبه ای همچون سازمان تجارت جهانی، اپک، سازمان همکاری شانگهای و گروه ۲۰ است.

چین به عنوان کشوری دارای سلاح هسته ای از بزرگ‌ترین ارتش دائمی جهان و دومین بودجه دفاعی بزرگ جهان برخوردار است.

 چین از سوی برخی از دانشگاهیان، تحلیلگران نظامی، اقتصادی و سیاسی یک ابرقدرت  در قاره آسیا به خود لقب گرفته‌است.
 
سیاست چین براساس قوانین کمونیستی است که اعتراضات گسترده‌ای مبنی بر لغو آن‌ها صورت گرفته‌است.

 چین کشوری سکولار است اما آزادی ادیان در آن وجود ندارد و سال‌ها آزار مسلمانان در چین جزو موضوع‌های مورد توجه در چین است.    

مردم چین دسترسی به اینترنت جهانی ندارند و از اینترنت ملی استفاده می‌کنند. 

از نوامبر ۲۰۰۲ تا ژوئیهٔ ۲۰۰۳ شیوع سارس در استان‌های جنوبی چین باعث مرگ ۷۷۴ تن در ۱۷ کشور شد.

 آخرین نوع ویروس کرونا، کرونا ویروس سندرم حاد تنفسی ۲ (SARS-CoV-2)، در دسامبر ۲۰۱۹ در شهر ووهان چین شیوع پیدا کرد.
 کرونا ویروس پس از مدت کوتاهی وارد مرحله دنیا  گیری شد. 
کرونا به دیپلماسی چین و تصور جهانیان از چینی‌ها ضربه 
   
نظام سیاسی چین از طریق دمکراسی نمایندگی و انتخابات برگزیده می‌شود 
اما نظام انتخاباتی این کشور بسیار متفاوت از نظام  حکومت غرب  است       

جمهوری خلق چین با ۱۷۱ کشور دنیا روابط دیپلماتیک و در ۱۶۲ کشور سفارتخانه دارد. 
جمهوری چین مشروعیت این حکومت را زیر سؤال برده و گروهی از کشورها نیز جمهوری چین (حکومت تایوان) را حکومت مشروع می‌دانند و از برقراری روابط با جمهوری خلق چین خودداری کرده‌اند.

جمهوری خلق چین از سال ۱۹۷۱ به جای جمهوری چین وارد سازمان ملل شد و کرسی دائم چین در شورای امنیت نیز  به این کشور رسید

 
سیاست خارجی مدرن چین تا حد زیادی برگرفته از نظریات نخست‌وزیر سابق چوئن لای است که به «پنج اصل همزیستی مسالمت‌آمیز» و «هماهنگی بدون همسانی» شهرت دارد و برقراری روابط دیپلماتیک بین کشورهایی با ایدئولوژی‌های متفاوت را تشویق می‌کند. همین سیاست موجب شده تا چین از دولت‌هایی که از نظر دولت‌های غربی خطرناک یا سرکوبگر محسوب می‌شوند همچون زیمبابوه، کره شمالی و ایران حمایت کند. چین همچنین روابط اقتصادی و نظامی نزدیکی با روسیه دارد و دو کشور معمولاً در شورای امنیت رأی مشابهی می‌دهند.

چین معمولاً به عنوان یک ابرقدرت جدید بالقوه توصیف می‌شود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند پیشرفت اقتصادی سریع، توانایی نظامی فزاینده، جمعیت بسیار زیاد و اثرگذاری روبه رشد بین‌المللی نشانه‌هایی هستند که از نقش برجستهٔ جهانی این کشور در  قرن بیست‌ویکم حکایت می‌کنند. 
اما برخی دیگر هشدار داده‌اند که مشکلات زیاد و کاهش رشد اقتصادی، عدم توازن جمعیت شناختی و زوال جمعیتی باعث کاهش رشد این کشور در سال‌های اخیر شده‌است به طوری که پژوهشگران و نویسندگان امروزه از افول میکند

 معتقدند اقتصاد بزرگ چین نمی‌تواند به تنهایی این کشور را در موقعیت ابرقدرت قرار دهد چرا که این کشور از نفوذ فرهنگی و نظامی ایالات متحده بی‌بهره است.

اقتصاد

چین در سال ۲۰۱۳ دومین اقتصاد بزرگ دنیا پس از ایالات متحده بوده‌است. تولید ناخالص داخلی این کشور در این سال حدود ۹٫۴۶۹ تریلیون دلار بر اساس ارزش اسمی دلار و ۱۶٫۱۴۹ تریلیون بر اساس قدرت برابری خرید بوده‌است.
 سرانه تولید این کشور در همین سال ۱۱٬۱۸۶ دلار بر مبنای قدرت برابری خرید و ۶٬۹۵۹ دلار بر اساس ارزش اسمی بوده‌است که در هر دو حالت چین پس از حدود ۹۰ کشور (از ۱۸۳ کشوری که در فهرست صندوق بین‌المللی پول قرار دارند) قرار می‌گیرد.

اقتصاد چین امروزی یک اقتصاد بازار بر مبنای  مالکیت خصوصی است. دولت هنوز بر بخش‌های استراتژیک زیربنایی اقتصاد همچون تولید انرژی و صنایع سنگین مسلط است
 اما سرمایه‌گذاری خصوصی به سرعت در حال افزایش است. از هنگام آغاز آزادسازی اقتصادی در سال ۱۹۷۸ چین یکی از بالاترین رشدهای اقتصادی را در دنیا داشته‌است. 
بر اساس آمار صندوق بین‌المللی پول رشد سالانه تولید چین از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ به‌طور میانگین ۱۰٫۵٪ بوده و بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ درصد رشد اقتصادی چین معادل مجموع درصدهای رشد اقتصادی کشورهای گروه ۷ (۷ کشور بزرگ صنعتی دنیا) بوده‌است.

بهره‌وری بالا در تولید، نیروی کار ارزان و زیرساخت‌های نسبتاً مناسب عواملی هستند که چین را به تولیدکننده پیشرو دنیا تبدیل کرده‌اند.

 اما اقتصاد چین از نظر مصرف انرژی بهره‌وری بسیار پایینی دارد. این کشور در سال ۲۰۱۰ بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی دنیا شد، در حالیکه بیش از ۷۰ درصد انرژی خود را از زغال‌سنگ تأمین می‌کرد.
 در سال ۲۰۱۳ چین جای آمریکا را در صدر فهرست واردکنندگان نفت خام گرفت. 
 چین همچنین به دلیل حجم وسیع تولید کالاهای تقلبی مورد انتقاد قرار گرفته‌است.
واحد پول این کشور یوان است.
 هر یوان معادل ۰٫۱۵۶ دلار آمریکا و هر دلار معادل ۶٫۳۶ یوان است. 

چین به سرعت در حال توسعه سیستم آموزشی خود با تأکید بر رشته‌های علوم، مهندسی و ریاضیات است. 
چینی‌ها در سال ۲۰۱۱ دومین منتشرکننده مقالات علمی در دنیا بوده‌اند و شرکت‌هایی چون هواوی، شیائومی و لنوو از شرکت‌های پیشرو دنیا در زمینه‌های ارتباطات و کامپیوترهای شخصی هستند. 
ابرکامپیوترهای چینی اکنون از پرقدرت‌ترین‌ها در دنیا به‌شمار می‌آیند و استفاده از ربات‌های صنعتی رشد قابل توجهی داشته‌است.
برنامه فضایی چین نیز یکی از فعال‌ترین برنامه‌های فضایی دنیا و مایهٔ غرور ملی چینی هاست
 این کشور در سال ۱۹۷۰ نخستین ماهواره خود را به فضا فرستاد و پنجمین کشوری شد که به‌طور مستقل این کار را انجام می‌دهد.

زندگی در کشور چین نه‌ تنها فرصت کسب تجربه‌های جدید و آشنایی با فرهنگ و زبان جدید را برای شما فراهم می‌آورد، بلکه پیشرفت کاری و تحصیلی را نیز برای شما ایجاد می‌کند. به‌دلیل پیشرفت تکنولوژی و تبدیل شدن کشور چین به یکی از قطب‌های اقتصادی جهان، استانداردهای زندگی و آسایش در این کشور نسبت به سایر کشور‌های جهان افزایش چشمگیری داشته است. مردم چین و افراد خارجی که گرین کارت کشور چین را دارند، دستمزد و حقوق خوبی دریافت می‌کنند و درصد رضایت از زندگی در این کشور بالا است. هزینه ماهانه زندگی در چین به طور متوسط برای یک نفر بدون اجاره‌خانه ۵۵۰.۵۴ دلار (۳۷۳۹.۶۹ یوآن) تخمین زده می‌شود و مالیات در کشور چین بین حدود ۳ تا ۴۵ درصد (بستگی به شغلی که دارید)، متغیر است.